De kop is eraf

Vandaag is Sara begonnen met het slikken van gabapentine. Ze bouwt dit binnen een paar dagen op naar drie pillen per dag zodat ze al een bepaald level in haar bloed heeft tegen zenuwpijn.

De laatste loodjes

Nog een week en dan is het bijna zover. Dinsdag 5 september, waarschijnlijk rond het middaguur, wordt Sara geopereerd. Afgelopen donderdag is er iemand langsgekomen van Beenhakker/Jensen voor het aanmeten van de rolstoel. Helaas is deze pas een aantal weken na de operatie klaar maar dan is hij ook helemaal op maat. De eerste aangepaste broek is gemaakt en we hebben nog een paar leuke stoffen klaarliggen voor nog 3 broeken, maar we willen eerst kijken of deze broek wel om de ringen heen past.
En...2 weken na de operatie mogen we onze nieuwe kitten Izzy verwelkomen. Heeft Sara (en Thom ook, en ok...moeders ook ;) ) iets leuks om naar uit te kijken

berichtje van Sara

ik vind de operatie heel spannend en ben blij als het  voorbij is maar gelukkig heb ik een lieve broer thom en een lieve papa en mama

hij vind me lief he HA HA DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAG GIGA GROETJES SARA

Voorbereidende afspraken

Dus...Vandaag hadden we twee afspraken staan in het Sophia. Een met dr Bessems en een met anesthesie. Sara had keurig wat vragen opgeschreven. Zinnige...en onzinnige hahaha Omdat Dr. Bessems altijd wel een uur uitloopt kregen we eerst het anesthesieformulier in ons handen. Meteen werden ook de bloeddruk, lengte en gewicht opgemeten. Sara vindt de bloeddrukmeter echt afschuwelijk... Gesprek met Dr. Bessems was heel prettig. Volgens mij waren we de laatste vandaag. Hij moest nl nog naar de OK. We werden wel direct doorgestuurd naar de rontgen voor een langbeen foto (binnen 15 minuten geholpen!) Bij anesthesie werden we 30 minuten te laat binnengeroepen, maar toen bleek dat dr Bessems nog even snel overleg had gehad met de anesthesioloog omdat wij hadden aangegeven dat we, als het even kon, geen ruggenprik wilden maar een block in het been. (scheelt een katheter) Ook deze meneer nam uitgebreid de tijd voor ons. We waren wel heel lang in het ziekenhuis vandaag..pfff.... Maar dus niet voor niets gelukkig. En...toen we thuis waren...belde een mevrouw van het WMO Loket voor een afspraak....Donderdagmiddag komt zij bekijken of wij wel/niet een rolstoel krijgen...Fotoboek van de vorige keer ligt klaar hoor....