Controle

Vandaag moesten we op controle bij dr bessems . De röntgen foto liet zien dat haar bot zich goed herstelt. Sara mag dan ook alles weer.
We hebben afgesproken met de dokter dat ze na volgend jaar augustus ingepland gaat worden voor de volgende poging . Niet fijn maar noodzakelijk , want haar zool is weer een centimeter dikker geworden.  Verder huppelt sara weer door het leven en doet ze het hartstikke goed op school .

Gaat goed

Sara is vrij snel hersteld van de operatie. Gisteren heeft ze zelf het verband eraf gehaald en dat viel haar reuze mee. We hadden ook geen idee hoe het er uit zou zien daaronder, maar eigenlijk is het een keurige streep met hechting (zo n cm of 5). Aangezien ze zich woensdag dood verveelde thuis is ze sinds gisteren weer naar school. Ze kreeg woensdag trouwens al een kaart van haar nieuwe juf en gisteren van haar klas een welkom terug op school kaart. Zo lief! Ze zit pas 3 weken op haar nieuwe school en die betrokkenheid is heel fijn. Over 8 weken moeten we op controle en dan willen we bij dr Bessems aankaarten om volgend schooljaar (groep 6) toch weer het traject in te gaan. Dit, omdat groep 7 heel belangrijk is, groep 8 te leuk en de brugklas niet handig. Dus... wordt vervolgd

Operatie nummer 7

Vandaag ging Sara voor de 7e keer onder het mes. Het plaatje wat haar bot breuk op zijn plek hield is er uit gehaald. We waren gelukkig als eerste aan de beurt. Om 10 uur was ze weer op de kamer. Helaas was ze erg misselijk en na drie keer overgeven kreeg ze een medicijn waar ze nog heerlijk een paar uur van heeft geslapen.
Waar ze de vorige  keer met kleine kindjes of alleen op de dagopname lag, waren er vandaag 3 meiden van ongeveer dezelfde leeftijd  waarvan er twee ook door dr Bessems geopereerd werden. Best 'gezellig'  dus.  Tegen vieren, toen Sara weer wakker en niet meer misselijk was, gelopen en geplast had mochten we weer naar huis. Haar been is flink ingezwachteld, maar dat mag er vrijdag weer af.
Ook kwamen er cliniclowns langs .  Hoewel Sara nog half onder narcose was, moest ze toch erg lachen.

Voorlopig laatste berichtje

Het gaat goed met Sara! Lopen gaat nog niet los maar ze maakt goede vooruitgang. Toen het gips er net af was kon ze eindelijk weer haar been voelen en voor het eerst weer in het grote bad bij oma Ineke. Ook zijn we lekker wezen winkelen. Eindelijk kon ze weer gewone kleren aan.  Gisteren zijn we wezen zwemmen. Ze zinkt af, maar voor haar benen is het een goede oefening. We hebben nog afspraken staan bij het ziekenhuis (arts en pedagoog) en bij het revalidatiecentrum. Ook heeft ze nieuwe schoenen uitgezocht. Ze staat nu eindelijk weer recht. Ze gaat sinds afgelopen vrijdag nu ook achterop de fiets naar school en we kunnen de rolstoel dus thuis laten staan!
Het is nu zaak dat haar been volledig gaat herstellen. Over een jaar of 2 (het liefst nog op de basisschool) gaan we het traject opnieuw in. We hebben er vertrouwen in dat het dan helemaal goed gaat komen. Zowiezo gaat dan de 3e ring er gelijk bij en kan de knie dan niet uit de kom.
Sara kan haar been nog niet helemaal strekken en buigen gaat maar tot 90 graden, maar ze is lekker beweeglijk en staat weer op haar kop. Ergens het komende half jaar krijgt ze nog een kleine operatie om het plaatje van haar been te verwijderen.
Het is ontzettend heftig geweest en natuurlijk is het frustrerend dat we bijna weer terug bij af zijn, maar het is niet anders. We gaan binnenkort lekker met zijn vieren op vakantie om een beetje tot rust te komen.

Nog een paar kleine wist je datjes:
* Sara al 7,5 maand bezig is
* Ze daar het grootste gedeelte van in een rolstoel heeft gezeten
* Ze nu geen billen meer heeft
* En geen beenspieren
* Ze meer dan 500 paracetamol geslikt heeft (en diclofenac en gabapentine)
* Ze dat met gemak doet
* Ze dat wel heel vies vond
* Ze na de laatste operatie geen pijnstilling meer wilde
* Ze een enorme bikkel is
* Ze 6 keer geopereerd is in de afgelopen 7 maanden
* Daar de komende maanden nog 1 x bij komt
* Ze berucht is bij de verpleging en personeel
* Dit komt door haar grapjes
* Dat best fijn is, dat ze je (her)kennen
* Sara wel meer dan 100 kaarten, pakjes en tekeningen heeft gehad
* De postbode haar daardoor herkende op straat
* We verrast zijn met een enorme lunch
* We daar 3 dagen van gegeten hebben
* Je ook met gips op een trampoline kan
* Ze rolstoel plekken hebben in Cinema Gouda
* We dus lekker vaak naar de film zijn geweest * We op de boot mee mochten tijdens de intocht van Sinterklaas in Rotterdam
* Dat een klein voordeel is van patientje zijn in het Sophia
* Ze vond dat haar arts een grote neus had
* Die man dat helemaal niet heeft
* Sara op Sophia TV was en mama daar 2 weken later nog op werd aangesproken door een cameravrouw ( die bijdehante...hihi)
* Er een buurvrouw op de stoep stond met lekkere cupcakes
* We zoveel lieve berichten en steun hebben gekregen
* Dat heel fijn was

 De littekens van de ringen.

 Een gewone stoel!

Gips eraf, brace er om

Vandaag was de grote dag. Sara s gips mocht eraf. Ze had weken geleden al een aftelkalender gemaakt maar gisteravond en vanmorgen werd de spanning haar toch teveel...
Op de rontgenfoto konden we zien dat er veel botaangroei is, maar Sara moet toch heel rustig aan doen met lopen.
Het gips eraf halen ging vlot, maar vanwege Sara s angst en mama s ademhaling moesten er bellen geblazen worden voor de afleiding. Dit hielp gelukkig. Ze was helemaal opgewonden dat ze gewoon haar been kon bewegen.
Op ons verzoek heeft Sara een afneembare brace gekregen. Deze gaat gewoon over haar kleding heen.
Over 4 weken moeten we terugkomen.

 Links zie je de foto van 4 weken geleden

Kleine update

Het gaat goed met Sara. Ze hobbelt alweer lekker rond met haar krukken. Ze is alleen erg verdrietig (en wij ook) dat we het grootste deel van de verlenging zijn verloren... Hopelijk hersteld de groeischijf dit de komende maanden/jaren. Afwachten dus. We hebben wel weer een afspraak gemaakt bij Cees vd Poel om mooie schoenen uit te zoeken en daarna gaan we lekker shoppen, want ze is behoorlijk gegroeid.We zijn er ook achter dat haar normale joggingbroeken over het gips heen passen. Dat is erg fijn voor haar.

Sara heeft van de fysio oefeningen gekregen om haar spieren vast wat sterker te maken, zodat ze volgende week niet meteen inzakt. Het grote aftellen is dus wel begonnen. Volgende week donderdag mag het eraf!

Vooruitgang!

Vanmorgen moesten we eerst een foto laten maken bij de rontgen voor we de de afspraak bij dr Bessems hadden. Er liep vandaag een huisarts in opleiding met hem mee dus alle complicaties zijn aan bod gekomen. Het was heel fijn om alles nog even een keer door te nemen. Hij liet als voorbeeld een foto zien van een been die een paar jaar geleden verkeerd gezet was in het buitenland (nog schever dan die van Sara) en na een bepaalde tijd weer helemaal recht was gegroeid. Het lichaam lost dat zelf op. Hoeveel lengte we verloren zijn dat kunnen we nog niet zeggen, maar ze moet zowiezo nog een keer het traject in. Sara mag vanaf nu 50 % gaan belasten en over 4 weken gaat het gips eraf. Het plaatje wordt later verwijderd.

Hierna ging Sara weer met Danielle, de pedagoge mee. Ze hebben samen het been van een pop gegipst (Sara wist precies de volgorde te vertellen, toch knap, aangezien ze beide keren enorm veel pijn had) en hierna hebben ze zeepkettingen geregen van de zeepjes die ze de vorige keer had gemaakt.

kleine update

Sara doet het harstikke goed. Ze heeft geen pijn en is helemaal het zonnestraaltje in huis (op een paar dipjes na...) Ze heeft zelfs haar haar laten verven bij de kapper :) Donderdag gaan we terug naar het ziekenhuis en we hopen op goed nieuws.

Controle

Vanmorgen moesten we op controle. Omdat Sara geen pijn heeft werd er geen foto gemaakt. Over 2 weken, als we weer terug moeten, wordt er wel een foto gemaakt. Hopelijk geeft die een indicatie over hoe de breuk geneest en hoe lang het gips om moet blijven. Na de afspraak mocht Sara nog zeepjes maken met Danielle. Dit ging 2 weken geleden de mist in omdat Sara toen opgeroepen werd voor de operatie. Na het zeepjes maken mocht ons bikkeltje gewoon door naar school.

naar de kapper

Tja...Sara s lijf wassen lukt nog wel, maar haar haren worden lastig. Gelukkig mocht Sara bij Mkappers langskomen om haar haren te wassen. Super lief van Marjan en Mandy

pffff....

We zijn weer thuis! Met goed nieuws en niet zo goed nieuws. Het goede nieuws is, dat Sara al weer een stukje heeft gelopen en de gipsmeester het gips zo heeft aan weten te passen dat ze redelijk normaal kan zitten (het gips kwam tot over haar navel...is een beetje hoog)

Het niet zo goede nieuws is, dat bij de operatie gisteren, de arts het bot niet zo goed kon repareren met de plaat, omdat de botten steeds over elkaar heen schoven en hij er niet te hard aan wilde trekken (we hebben al genoeg complicaties gehad) en we nu dus bijna een centimeter kwijt zijn.....

De fysiotherapeute die vanmiddag kwam, had Sara alleen in augustus gezien en zij kon (na het lezen van het dossier) niet geloven hoeveel pech Sara heeft gehad... maar...ook weer de opmerking wat een ontzettend sterk meisje we hebben. Zo trots op haar!En natuurlijk ook op Thom, die weer naar opa en oma moest....

 

Aan het wachten op de operatie gisteravond. Ze was van 18.15-21.15 weg...

 

Lekkere focaccia van de AH 

 

De kinderen worden wel verwend in het Sophia

 Met 'lotgenootje'  Felicia, zij heeft dinsdag voor de 2e keer een externe fixateur aangemeten gekregen

 Sara s been

 Omdat Danielle, de pedagoge, ziek was. Had ze collega Lisa gevraagd om even langs te gaan

 Gelukkig...nadat de gipsmeester langs geweest was kon Sara lopen (met de fysio) en goed zitten